1.11. Wektor prędkości
Wektor prędkości i jego współrzędne
Rozważmy najpierw przypadek, gdy ruch punktu materialnego odbywa się po prostej. Niech w chwili punkt materialny znajduje się w miejscu wyznaczonym przez wektor wodzący , w chwili – przez (il. 1.41). Wektor przemieszczenia wynosi:
Wyznacza on (w sytuacji ruchu po prostej) drogę punktu materialnego przebytą w czasie . Zatem prędkość średnia określona wzorem:
jest oczywiście wektorem, ponieważ dzielenie wektora przez skalar jest innym wektorem, którego kierunek i zwrot jest zgodny z wektorem przemieszczenia (il. 1.41).
Wektor prędkości chwilowej
Prędkość chwilowa określona w bardzo krótkim przedziale czasu :
jest także wektorem, który w ogólnym przypadku ruchu krzywoliniowego jest styczny do toru (il. 1.42).
Twierdzenie to można uogólnić i wyrazić następująco:
Składanie prędkości
Aby wyjaśnić sposób dodawania prędkości, rozważymy ponownie ruch człowieka i platformy. Jak stwierdziliśmy wcześniej, kierunek i zwrot wektora prędkości są identyczne z kierunkiem i zwrotem wektora przesunięcia. Stąd wynika, że wektory prędkości będą dodawały się tak samo jak wektory przesunięcia. Zatem, jeżeli człowiek porusza się z prędkością względem platformy, a platforma porusza się z prędkością względem ziemi, to wypadkowa prędkość człowieka względem ziemi wynosi (patrz il. 1.43):
Obowiązuje tu reguła dodawania wektorów, która jest słuszna w ogólnym przypadku, a więc również w przypadku, gdy prędkość człowieka jest skierowana pod dowolnym kątem do wektora prędkości platformy (il. 1.44). Wzór (1.42) wyraża prawo dodawania prędkości w postaci wektorowej.
Przykład 9
Między punktami i na rzece, odległymi od siebie o , kursuje statek, który ma stałą prędkość względem wody. Oblicz wartości prędkości statku oraz prędkości prądu wody w rzece , jeżeli wiadomo, że statek, płynąc w górę rzeki, pokonuje tę odległość w czasie , natomiast w dół rzeki – w czasie .
Rozwiązanie: Wektory prędkości statku i prądu rzeki są równoległe, choć mają przeciwne zwroty, gdy statek płynie pod prąd (w górę rzeki), zaś zgodne zwroty, gdy płynie z prądem. Tak więc, choć wektory prędkości statku względem brzegu wyrażają się podobnymi wzorami, to wartości tych wektorów są różne:
(podróż pod prąd); ale (bo i mają przeciwne zwroty);
(podróż z prądem); ale (bo i mają zgodne zwroty).
Przedstawia to (il. 1.45).
Natomiast i . Mamy więc:
oraz:
Sumując te dwa równania stronami, wyeliminujemy . Otrzymamy:
Stąd:
Po podstawieniu wartości liczbowych, obliczymy, że prędkość statku względem wody , zaś prędkość prądu rzeki .
Przykład 10
Przy przeprawianiu przez rzekę łódź startuje z punktu i kieruje się cały czas pod kątem do linii brzegu, pod prąd rzeki (il. 1.46). Oblicz, na jaką odległość od punktu rzeka zniesie łódź. Szerokość rzeki wynosi , prędkość łodzi względem wody , a prędkość prądu rzeki . Pod jakim kątem należy kierować łódź, aby przybiła do brzegu w punkcie ?
Rozwiązanie: Obierzmy układ współrzędnych i zrzutujmy na osie prędkość łodzi (il. 1.46); otrzymamy wartości:
Wypadkowa prędkość łodzi w kierunku osi wynika z nałożenia się prędkości prądu rzeki i składowej -owej prędkości łodzi , czyli:
Kąt , pod jakim należy skierować łódź, aby w wyniku unoszenia rzeki dopłynęła prostopadle do brzegu, można otrzymać z ostatniego wzoru na , przyjmując, że . Wówczas (co oznacza, że składowa ), zatem:
Pytania i problemy
- Podaj definicję wektora prędkości średniej.
- Podaj definicję wektora prędkości chwilowej.
- Przedstaw na rysunku tor krzywoliniowy ciała i zaznacz wektor prędkości średniej i chwilowej.
- Na wybranym przykładzie wyjaśnij zasadę niezależności ruchów.
- Sformułuj prawo dodawania prędkości w postaci wektorowej.