Tom II

6.3. Równanie Clapeyrona

Przedstawimy teraz ważne równanie, jedno z podstawowych praw termodynamiki, które opisuje zachowanie się gazu – równanie Clapeyrona. Jednak najpierw przypomnimy (z lekcji chemii) dwa terminy: mol i liczba Avogadra.

Mol i liczba Avogadra

W celu odważania jednakowej liczby atomów określonego pierwiastka chemicznego (lub cząsteczek związku chemicznego) wprowadzono pojęcie tzw. liczby Avogadra N A . Jest to, w dość dużym przybliżeniu, liczba atomów wodoru zawarta w 1 g tego pierwiastka. Jest to olbrzymia liczba, bo wiadomo, że masa jednego atomu wodoru to tylko 1,67 10 24 g . Zatem liczba ta wynosi 1 g / 1,67 10 24 g 6 10 23 . Taką wartość w przybliżeniu ma liczba Avogadra N A . Dokładniej:

Liczba Avogadra jest to liczba drobin zawartych w jednym molu jakiejkolwiek substancji:

N A = ( 6,02214 ± 0,00028 ) 10 23 mol - 1 = 6,02214 10 26 kmol - 1

Zauważmy, że jednostką liczby Avogadra jest mol - 1 , co oznacza, że ta liczba drobin (atomów, czy cząsteczek) mieści się w jednym molu dowolnej substancji. Łatwiej zrozumieć tę jednostkę, gdy pomyśli się o niej jako o „sztuk (atomów czy cząsteczek) na mol”.

Mol jest jednostką podstawową liczności substancji. Przez liczność substancji należy rozumieć porcję substancji zawierającą ustaloną liczbę drobin, z których składa się ta substancja.

Oprócz mola stosuje się jednostki pochodne, w szczególności kilomol (kmol):

1 kmol = 10 3 mol

Masa jednego mola substancji nazywa się masą molową tej substancji. Liczbowo jest równa masie cząsteczkowej (drobinowej). Masę cząsteczkową można wyrazić wzorem:

μ = m 0 N A
( 6.6 )

gdzie m 0 – masa cząsteczki (ogólnie – masa pojedynczego elementu strukturalnego, np. atomu, danej substancji).

Przykładowo:

  • wodór H 2 – masa molowa = 2 g/mol (pojedynczy element strukturalny: cząsteczka dwuatomowa),
  • hel He – masa molowa = 4 g/mol (pojedynczy element strukturalny: atom),
  • węgiel 12 C – masa molowa = 12 g/mol (pojedynczy element strukturalny: atom).

Wynika z tego, że w porcji 12 g węgla 12 C mieści się tyle samo atomów węgla, ile atomów helu znajduje się w 4 g helu, ale też tyle samo atomów węgla, co cząsteczek H 2 w 2 g wodoru.

Liczbę moli n określonej porcji substancji o masie m można wyrazić następująco:

n = N N A
( 6.7 )

Ponieważ μ = m 0 N A oraz m = m 0 N (gdzie m – masa substancji, a N – liczba cząsteczek), więc n wyraża się również jako:

n = m μ
( 6.8 )

Teraz, dzięki znajomości tych wzorów, możemy bliżej opisać równanie stanu gazu doskonałego – tzw. równanie Clapeyrona.

Równanie Clapeyrona

p V = n R T
( 6.9 )

Równanie to wiąże ze sobą ciśnienie p i objętość V z temperaturą T gazu, gdzie: n – liczba moli, R – uniwersalna stała gazowa:

R = ( 8,31430 ± 0,00012 ) J / ( K mol ) = 8,3143 10 3 J / ( K kmol )

Równanie to nazywa się równaniem stanu gazu doskonałego. Stosuje się ono do większości gazów i zgadza się dobrze z doświadczeniem dla warunków niezbyt odbiegających od warunków normalnych (ciśnienie w granicach do kilku barów, temperatura od minus kilkudziesięciu do plus kilkuset stopni Celsjusza). Równanie Clapeyrona jest szczególnie użyteczne w różnych zadaniach praktycznych, gdy gaz zmienia swoją objętość, ciśnienie lub temperaturę. Pozwala ono obliczać te wielkości fizyczne w różnych przemianach gazowych.

Przykład 1

Jak wyznaczyć punkt zerowy na skali Kelvina?

Rozwiązanie: Ponieważ jednostki temperatury w skali Celsjusza i Kelvina są sobie równe, więc i różnica temperatury między punktem wrzenia wody a punktem topnienia lodu w obu skalach jest jednakowa i wynosi 100 jednostek. W związku z tym:

T w - T t = 100 K
( 6.10 )

Z drugiej strony, korzystając z termometru gazowego o stałej objętości V 0 , wyznaczono doświadczalnie, że dla tych punktów (wrzenia wody i topnienia lodu) stosunek ciśnień gazu doskonałego wynosi:

p w p t = 1,3661

Z równania (6.9) mamy:

p w V 0 = n R T w
p t V 0 = n R T t

Po podzieleniu stronami tych równań otrzymamy:

p w p t = T w T t

więc:

T w T t = 1,3661
( 6.11 )

Rozwiązując układ równań (6.10) i (6.11), otrzymamy:

T t = 273,15 K
T w = 373,15 K

czyli temperatura topnienia lodu w skali Kelwina wynosi T t = 273,15 K , zaś temperatura wrzenia wody T w = 373,15 K . Ten pierwszy wynik oznacza, że punkt zerowy skali Kelvina odpowiada temperaturze t = - 273,15 ° C w skali Celsjusza.

Przykład 2

Otaczające nas powietrze dobrze spełnia warunki gazu doskonałego. Jaką objętość zajmuje 1 mol powietrza w warunkach normalnych, tzn. przy p = 1 atm = 101 325 Pa oraz t = 0 ° C (czyli T 273 K )?

Rozwiązanie: Zgodnie ze wzorem (6.9) dla n = 1 mamy:

V = R T p = 0,0224 m 3 = 22,4 dm 3

Jest to fakt dobrze znany z lekcji chemii – nie tylko powietrze, ale wiele gazów ma tę właściwość, że jeden mol gazu zajmuje w warunkach normalnych objętość 22,4 dm 3 .

Pytania i problemy

  1. Wyjaśnij, w jakim celu utworzono pojęcie tzw. liczby Avogadra. Podaj jej definicję.
  2. Wytłumacz, w jakim celu definiuje się jednostkę „mol”. Wykaż związek tej jednostki z liczbą Avogadra.
  3. Przedstaw równanie Clapeyrona i podaj znaczenie zastosowanych symboli.
  4. Określ, co trzeba znać, aby móc wyznaczyć punkt zerowy na skali Kelvina.